حسن بن جَهْم نقل میکند:به امام رضا عليه السلام گفتم: مرا از دعا فراموش مكنید.
حضرت فرمود: گمان مى‌كنى كه من فراموشت مىكنم؟
اندكى در خودم انديشيدم و با خود گفتم:او براى شيعيانش دعا میكند و من نيز از شيعيانش هستم.
آنگاه گفتم: نه،فراموشم نمى‌كنید.
فرمود: از كجا فهميدى؟
گفتم: من از شيعيانت هستم و شما برايشان دعا می كنید.
فرمود: آيا متوجّه چيز ديگرى جز اين شدى؟
گفتم: نه
فرمود: هرگاه خواستى بدانى كه نزد من چه جايگاهى دارى،ببين من نزدت چه جايگاهى دارم.
متن حدیث:
الحسن بن الجهـم: قُلتُ لِأَبِی الحَسَنِ عليه السلام: لا تَنسَنی مِنَ الدُّعاءِ.
قالَ: (أ) وَ تَعلَمُ أنّی أنساکحَ ؟
فَتَفَكَّرتُ فی نَفسی وقُلتُ: هُوَ يَدعو لِشيعَتِهِ وأنَا مِن شيعَتِهِ ،قُلتُ: لا،لا تَنسانی.
قالَ : وكَيفَ عَلِمتَ ذلِکَ؟
قُلتُ : إنّی مِن شيعَتِکَ،وإنَّکَ لَتَدعو لَهُم.
فَقالَ : هَل عَلِمتَ بِشَیءٍ غَيــرِ هـذا ؟
قُلتُ : لا.
قالَ : إذا أرَدتَ أن تَعلَمَ ما لَکَ عِندی فَانظُر (إلى) ما لی عِندَکَ.
«اصول کافی جلد چهارم صفحه 270»
:: موضوعات مرتبط:
مطالب مذهبی ,
,
:: بازدید از این مطلب : 414
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
